Jeśli chcesz uruchomić klaster samodzielnie na własnej (lub dzierżawionej) infrastrukturze, musisz poświęcić trochę czasu na zdobycie stosunkowo szerokiej wiedzy. W sieci znajdziesz sporo przewodników i tutoriali, jak samodzielnie uruchomić klaster K8s, ale zagadnienie nie jest proste.
Pierwszy krok to przygotowanie kontenera z Twoją aplikacją. Ten krok jest niezależny od tego czy będziesz korzystał później ze środowiska Kubernetesowego dostarczonego przez którąś chmurę, czy też uruchomisz go samodzielnie.
Pomoże Ci w tym platforma Dockera (możesz skorzystać z darmowej wersji – Docker Community Edition). Posłuży ona do zbudowania obrazu aplikacji (docker image), czyli szablonu aplikacji używanego do stworzenie kontenera. Z jednego obrazu możesz uruchomić wiele niezależnych kontenerów.
Następny krok to przygotowanie klastra uruchomieniowego. Pracę z Kubernetesem możesz zacząć od Minikube, k3s czy microk8s, prostych narzędzi służących do uruchamiania klastra z jednym węzłem na lokalnym komputerze.
Gdy masz już działający klaster, możesz skonfigurować np. Deployment, który będzie zarządzał podami. Deployment określa, jak tworzyć i aktualizować instancje pod Twoją aplikację. Teraz możesz zainstalować aplikację, ustalić reguły uruchamiania kontenerów, skalowania aplikacji oraz zarządzania obciążeniami.
Najprościej uruchomić klaster Kubernetes, wykorzystując zarządzane usługi najpopularniejszych dostawców chmury (Managed Kubernetes):
– Amazon Elastic Kubernetes Service (EKS),
– Google Kubernetes Engine (GKE),
– Azure Kubernetes Service (AKS),
– Oktawave Kubernetes Service (OKS).
