Ile kosztuje chmura?

Koszty chmury versus tradycyjnych technologii


Jednym z powodów, dla których firmy decydują się na migrację do chmury, obok skalowalności i bezpieczeństwa, jest jej opłacalność. Tradycyjna serwerownia oznacza nie tylko koszty sprzętu i powierzchni, ale również utrzymanie zespołu odpowiedzialnego za obsługę, koszty konserwacji, napraw, zabezpieczeń i wreszcie energii elektrycznej.


Problemem jest również precyzyjne określenie zapotrzebowania i wydatków w dłuższym okresie. Niedoszacowanie lub przeszacowanie zasobów oznacza w pierwszym przypadku ograniczenia dla rozwoju biznesowego, a w drugim niepotrzebnie zamrożony kapitał. Rosnące potrzeby firmy powodują konieczność dokupywania zasobów. A rozbudowa parametrów sprzętowych wiąże się z tymczasową niedostępnością usług. Ponadto własny sprzęt starzeje się, powodując dług technologiczny i problem utylizacji. Zamiast inwestować we własną infrastrukturę IT, firmy wolą więc korzystać z cloud computingu i w uproszczeniu płacić jedynie za wykorzystane zasoby, pozostawiając utrzymanie infrastruktury dostawcy.


W dłuższej perspektywie chmura okazuje się często tańszym rozwiązaniem niż infrastruktura lokalna. Dzięki elastycznym modelom billingowym oferowanym przez dostawców chmury, firma płaci za to, z czego faktycznie korzysta, np. w cyklu miesięcznym. Mówiąc najprościej ponosi jedynie koszt miejsca do przechowywania danych i szybkości ich pobierania. Co więcej, chmura pozwala dynamicznie zarządzać zasobami, skalować infrastrukturę w górę i dół, tak aby nie przepłacać za te niewykorzystane. Zwiększenie zasobów odbywa się bez konieczności wyłączania maszyny.


Cloud computingu oznacza oszczędność nie tylko na kosztach infrastruktury, ale też ogranicza koszty inwestycji w systemy. Chmura zapewnia dostęp do najnowszych technologii, usług zarządzanych (np. manager Kubernetes) i aktualnych wersji oprogramowania.


Migracja do chmury pozwala też zwiększyć efektywność kosztową, dzięki temu że wydatki związane z IT przenoszone są z części inwestycyjnej (Capex) do kosztów operacyjnych (Opex). Cloud computingu to także odciążenie i obniżenie kosztów wewnętrznego działu IT. Utrzymanie infrastruktury i dbanie o jej stan techniczny jest po stronie dostawcy, a więc nie wymaga zatrudniania dodatkowych specjalistów ani angażowania obecnych.


Modele rozliczeniowe usług w chmurze


Dostawcy usług chmurowych oferują różne modele rozliczeniowe:


Model oparty o alokację


To model idealny dla firm, które potrzebują określonych zasobów i nie planują ich zwiększać. Współpraca opiera się na kontrakcie terminowym, w ramach którego dostawca zapewnia przestrzeń w chmurze i pobiera stałe opłaty nawet, jeśli zasoby nie są wykorzystywane. Taki model gwarantuje stałą cenę za usługę.


Model oparty na zużyciu


Najpopularniejszym modelem rozliczeniowym jest pay-as-you-go (PAYG). Opiera się on na rozliczaniu na podstawie jednostek zużycia, dzięki czemu nie marnujemy mocy obliczeniowej. Nie wymaga budowania środowiska pod kątem maksymalnego obciążenia pracą, ale pozwala dynamicznie zarządzać zasobami.


Fixed fee


To model rozliczeniowy stosowany m.in. w Oktawave, w którym otrzymujesz ofertę na stałą comiesięczną kwotę, ale możesz przekroczyć parametry zasobów do ustalonego limitu (np. o 20 proc.) bez ryzyka ponoszenia większych kosztów. Taka forma rozliczenia ułatwia planowanie budżetu, zostawiając bezpieczny margines na skalowanie zasobów w razie potrzeby.


Spot instances


To forma rozliczania udostępniana przez dostawców popularnych chmur (AWS, Google Cloud i Azure). Dostawcy udostępniają użytkownikom nieużywane serwery wirtualne (spoty) za niewielką część ceny regularnej. Spoty kupuje się na giełdach wirtualnych, których uczestnicy deklarują za jaką kwotę chcą nabyć serwer. Na tej podstawie dostawca ustala cenę rynkową za godzinę i sprzedaje serwery. Minusem takiego rozwiązania jest brak gwarancji dostępności zasobów. Jeśli cena rynkowa przekroczy cenę zadeklarowaną to użytkownik otrzymuje powiadomienie, że instancja zostanie wyłączona. Spot instances sprawdza się w przypadku aplikacji, które nie muszą działać nieprzerwanie (np. archiwizacja).